Morze

Ale póki co, ale póki czasSpróbujmy chwycić w dłonie umykający wiatrAle póki co, ale póki czasSpróbujmy zapamiętać, że żyć nam przyszło raz K. Klenczon „Nie przejdziemy do historii” Mariusz promował ten bieg już podczas naszej wspólnej biegowej sztafety do Santiago de Compostela w Październiku 2022. Kiedy sączyliśmy wieczorami po biegowych zmaganiach we trójkę wino  z „kany galilejskiej”( karton) – jak to nazwałem,  zaproszenie Mariusza stało się kategoryczne – musicie pobiec. No i pobiegliśmy. Piotrek przed zabiegiem w szpitalu, ja po zabiegu i biegowej imprezie dla dzieci w moim Smogorzewcu. Słowa… Czytaj dalej »Ryszardem Kapuścińskim to ja nie jestem, a przywitali mnie na Zamku Golubskim, jakbym nim był !

Jak zawsze telefon od Mirka ma znaczenie. Gdańsk nam nie wyszedł, to może Świnoujście wyjdzie, oświadcza. Działam Kaziu, bądź w gotowości. To prawie jak przed laty, jestem na krótkim wypoczynku w domu ,ale telefon od armatora może go znacznie skrócić. Wyjazd nagły z uczuciem niewiadomej i radości. Sprawdzę co tam się na tym morzu i wybrzeżu dzieje. Trudny w końcówce dojazd do Świnoujścia. Legitymacja redaktorska Mirka działa cuda. Stawiamy sobie jeden warunek dostać się do portu i stanąć przy kei, przy której zacumuje statek z kukurydzą na „doładunek”. Potem może… Czytaj dalej »P O R T

Biegowe zwiedzanie (3 ) Niedawno toruńskim Nowościom stuknęło 55 lat. Dziennik ten zamieścił kilkanaście moich morsko – biegowych wspomnień. Oto jedno z nich. Wezuwiusz – wulkan na terenie Włoch, na Półwyspie Apenińskim, nad Zatoką Neapolitańską. Jedyny czynny wulkan leżący bezpośrednio na kontynencie europejskim. Skałą wylewną Wezuwiusza jest lawa aa, której stare potoki leżą na zboczach wulkanu. Wezuwiusz zaliczany jest do stratowulkanów. Wikipedia Kiedy wspinam się do krateru wulkanu, oczekuję czegoś dziwnego. Miałem rację. Księżycowe widoki, zastygła magma. Krater. Stożkowe  wgłębienie, zapach siarki, dym. Na dole zatoka, miasto,  warto było  się… Czytaj dalej »Wezuwiusz

Niedawno toruńskim Nowościom stuknęło 55 lat. Dziennik ten zamieścił kilkanaście moich morsko – biegowych wspomnień. Oto jedno z nich. Sorrento – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Neapol. Miejscowość, położona nad Zatoką Neapolitańską naprzeciw Wezuwiusza, słynie z przepięknych widoków, stąd też cieszy się dużą popularnością wśród turystów. Nazwa 'Sorrento’ pochodzi od mitycznych Syren – 'Surrentum’. Wikipedia Capri – włoska wyspa na Morzu Tyrreńskim w Zatoce Neapolitańskiej, część archipelagu Wysp Kampańskich. Położona jest w pobliżu półwyspu Sorrento, oddzielona od niego cieśniną Piccola. Nazwa wyspy pochodzi od słowa… Czytaj dalej »Biegowe Zwiedzanie (2)

Biegowe zwiedzanie (1) Niedawno toruńskim Nowościom stuknęło 55 lat. Dziennik ten zamieścił kilkanaście moich morsko – biegowych wspomnień. Oto jedno z nich. Przepiękny, nowoczesny statek m/s „Huta Katowice”. Wielki, cieszyłem się, że mam „hektary do biegania”. Oczywiście zawsze kiedy zamustrowałem potrzebowałem zgody bosmana – on był gospodarzem pokładu, oraz zgody kapitana. Statek ten miał stały wytyczony rejs : gdzieś do Europejskiego portu z polskim węglem, potem pod balastem*, po rudę żelaza do Brazylii. Raz jednak zdarzyło się, że popłynęliśmy inaczej, czyli do Indii. Visakhapatnam jest portowym miastem nadbrzeżnym dystryktu Visakhapatnam… Czytaj dalej »Indie

Czym większy statek, tym bardziej byłem szczęśliwy z treningów, biegowych marzeń i odskoczni. Jest rok 1989, czytam w Kalendarzu Biegacza VII Maraton Jastarnia- Puck. Wieziono nas autobusem, jeszcze jakieś przepustki, wszak to miejsce dostępne było tylko dla wojska. Trudny to był maraton. Znowu morze, 27.08.2016 VII Maraton Bałtycki brzegiem morza.

Zawsze przed przycumowaniem statku do portowej kei ogarniała załogę ciekawość. Ancona we Włoszech. Cumujemy w mieście. Zbiegam z trapu na mój lądowy trening. Śpiewny włoski język, historia, zabytki. Zostawiam port za plecami i kieruję się do najwyższego punktu w mieście. Wzgórze z kościołem, widokiem na Adriatyk, port i miasto. Duszno od spalin samochodów. Spotkałem biegnącego Enrico. Zaprosił mnie na maraton. Zgodziłem się. Jedziemy w stronę Loreto. Po drodze zatrzymujemy się w domu autora „Pinokia”, Carlo Collodiego. W ogrodzie pomniczek Pinokia. Pocięty krajobraz Region Marche, miejscami widać morze. Serra De` Conti… Czytaj dalej »Maratone Internacjonale

Tak było, kiedy pływałem na małych statkach tzw. „szuwarowcach”, gdzie widzisz przemieszczając się w wąskich kanałach normalne życie: domy, ogródki, łąki, owce i krowy no i machających do nas mieszkańców. Pewnie to wywołało u mnie senne marzenia: dopłynęliśmy do Torunia, na wysokości przystani AZS, po trapie wysiadam ze statku, na kei (nabrzeżu ),czeka moja rodzina i sporo Toruniaków. Ja w mundurze radośnie witam się z bliskimi. Po kilkudziesięciu latach to się spełnia. Gościłem u Piotra, przyjaciele, rodzina i to co najważniejsze – Wisła! Był rejs, były moje  morskie wspomnienia. Dziękuję… Czytaj dalej »Sen o Toruniu

Zostałem poproszony na spotkanie z dziećmi z przedszkola.Bardzo serdecznie przyjęły mnie dzieci z przedszkola nr.13 im. Mikołaja Kopernika w Toruniu (Osiedle Na Skarpie). Jak widać na zdjęciu, obie strony były zadowolone. Spotkanie zakończyło się wspólnym przedszkolnym obiadem.

Antoni Maria Józef Maksymilian Ledóchowski, właśc. Halka-Ledóchowski, pseud. „Antoś”, „Ledóch”, „Dziadek” herbu Szaława – hrabia, oficer austriackiej i polskiej marynarki wojennej i handlowej; nestor polskiego szkolnictwa morskiego, wykładowca w szkołach morskich w Tczewie, Gdyni i Szczecinie. Wikipedia Data i miejsce urodzenia: 13 czerwca 1895, Hranice, Czechy Data i miejsce śmierci: 22 sierpnia 1972, Szczecin Zaczerpnięto z : Wikipedia. Na początku mojej pracy na morzu, pływałem z wnukiem Kapitana Ledóchowskiego. Statek Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie m/s” „Kapitan Ledóchowski”. Płyniemy na łowiska argentyńskie do rybaków. Były to statki łowcze takich armatorów: „Gryf” ze… Czytaj dalej »m/s „Kapitan Ledóchowski”